Punktory klasyczne i niestandardowe w pracach licencjackich

Plan działań

Kiedy wreszcie wybierzemy temat pracy licencjackiej i zgromadzimy wszystkie przydatne materiały, przychodzi pora na napisanie pracy. Niektórzy prace licencjackie piszą w miarę sukcesywnego gromadzenia materiałów, inni najpierw zbierają wszystkie potrzebne publikacje, by później już nie rozpraszać się zbytnio poszukiwaniami. Każda z tych metod może okazać się skuteczna, pod warunkiem jednak, że jest ona zgodna ze stylem pracy samego studenta.

Jedynym zastrzeżeniem jest tylko to, by nie zostawiać pisania pracy licencjackiej czy magisterskiej na ostatnią chwilę. Praca dyplomowa wymagać będzie bowiem więcej wiedzy i wysiłku, niż zwykła praca zaliczeniowa czy wypracowanie szkolne.

Objętośc pracy i czytelność

Przede wszystkim, dużo większa jest objętość pracy - prace licencjackie liczą od 30 do 60 stron, magisterskie natomiast od 50 do 100. W jeden więc wieczór raczej takiej pracy nie stworzymy.

Dbanie o wysoką jakość merytoryczną nie oznacza, że zapomnieć możemy o estetyce pracy. Jak każda rozprawa naukowa, także i prace dyplomowe muszą spełniać określone wymogi formalne.

Student piszący pracę, musi więc zadbać o to, by tekst przez niego stworzony był przejrzysty. Co to w praktyce oznacza?

Powinno się przede wszystkim zadbać tu o odpowiednie wyróżnienie poszczególnych partii tekstu. Dobrze jest wprowadzić czytelny podział pracy na wstęp, rozwinięcie i zakończenie. W obrębie rozwinięcia, warto mieć na uwadze to, że praca nie może być jednolitym tekstem ciągłym.

Konieczne w takich wypadkach jest wprowadzenie ujednoliconego wyróżnienia i numeracji rozdziałów i podrozdziałów. Pozwoli to w sposób wyraźny wyznaczyć granice kolejnych partii tekstu.

Także w obrębie samych rozdziałów, często pojawia się konieczność wypunktowania niektórych informacji, szczególnie, jeśli praca ma charakter analityczny i konieczne jest zreferowanie tez czy wniosków w formie zwięzłych punktów i podpunktów.

Udogodnienia w programach edycyjnych

W takich wypadkach, program Word oferuje swoim użytkownikom możliwość wstawiania punktorów, dzięki czemu łatwo jest wyróżnić wszystkie potrzebne informacje w tekście. Zaletą Worda jest to, że oprócz tradycyjnych punktorów, mających formę kropek czy kwadratów, mamy także możliwość samodzielnego ich kreowania. Punktorem może więc być - najbardziej nawet udziwniony - symbol. Nim jednak na któryś z punktorów się zdecydujemy, warto zastanowić się, czy będzie pasował do charakteru naszej pracy.

Wypunktowania

W przypadku dokumentów formalnych, w tym między innymi prac dyplomowych, zalecane jest używanie bardziej tradycyjnych rodzajów wypunktowań. Jeśli natomiast nasz tekst nie jest aż tak oficjalny, możemy pozwolić sobie na wykorzystanie bardziej wymyślnych i ozdobnych oznaczników.

Warto przy tym pamiętać, że nawet w obrębie jednego typu wypunktowania, istnieje czasem konieczność wprowadzania oznaczeń podpunktowych, co sprowadza się do tego, że musimy tak różnicować style, aby nie dopuścić do ich wymieszania się. Może to bowiem zaburzyć ogląd całości pracy i sprawić, że będzie chaotyczna, a informacje w niej zawarte -nieczytelne dla osoby obcującej z tekstem.

Czego unikać?

Wymyślne punktory, nie współgrające z charakterem tekstu, mogą odwracać uwagę czytelnika od treści. Jest to zabieg dość niebezpieczny, gdyż okazać się może, że wartość pracy w oczach osób ją oceniających - promotora i recenzenta - znacząco spadnie. Skoro bowiem nic nie można z czytanego tekstu zapamiętać, oznacza, że nie był zbyt odkrywczy. Zbyt wymyślne oznaczniki bardziej mogą w takich przypadkach zaszkodzić niż pomóc. Dobrze jest o tym pamiętać.

Punktory klasyczne i niestandardowe w pracach licencjackich